ماه نو

داستان دنباله دار

ماه نو

داستان دنباله دار

طبقه ی وسط (5)

سلام دوستام
اینم یه پست کوچولوی ویرایش نشده ی نصف شبی. اشتباهاشو بگین صبح اصلاح کنم.
شبتون به خیر و خوشی

یک هفته از شروع کارش گذشته بود. اوضاع کاری روبراه بود و خوب پیش می رفت. فرشته از تنوع خرید و فروشهای بهراد کیف می کرد و حسابی لذت می برد. آن روز صبح هم ساعت شش وارد شد و گفت: ووووی سلام خیلی سرده.

بهراد سر بلند نکرد. اما با ته لبخندی گفت: علیک سلام. خب یه چیز گرمتر بپوش.

فرشته در حالی که روی بخاری خم شده بود و دستها و صورت یخ زده اش را گرم می کرد، گفت: ندارم. تازه اگه داشته باشم هم نمی پوشم. من دراز، یه کاپشن گنده هم بپوشم میشم گوریل انگوری!

بهراد انگشتی زیر بینی اش کشید و با احتیاط گفت: باید بنفش باشه.

انتظار داشت فرشته از جا بپرد و عصبانی بشود. اما فرشته غش غش خندید و گفت: آره فکر کنین! واقعاً دلبری میشم! بی خیال. ما همون از سرما یخ بزنیم بهتره. ا ا ا!!! چایی نداریم؟

_: نه. دم کن منم بخورم.

فرشته نفس یخ زده اش را رها کرد و چایساز را روشن کرد. برگشت فبلت را برداشت. انگشت اشاره اش را بی دلیل روی گودی لب زیر بینیش فشرد و متفکرانه به پیامهای رسیده چشم دوخت.

بهراد گفت: حداقل یه پالتو بپوش. اینجوری که میمیری!

فرشته خودش را روی اولین مبل انداخت و در حالی که همچنان چشم به صفحه ی گوشی دوخته بود، گفت: شما مرفهین بی دردم دلتون خوشه ها. پالتوم کجا بوده. بی خیال. فراموشش کنین. این کیه دیگه؟!!! وجدانی؟! میگه بیست لیتر نفت می خوام!!!! جان؟!!!

_: همسایه ی پدربزرگمه. پیرمردیه. رو ویلچره. ولی تا دلت بخواد اهل تکنولوژی! از وقتی بچه بودم براش خرید می کردم.

فرشته ابروهایش را بالا برد و گفت: چه جالب! خب چی بنویسم براش؟

_: بگو ظهر براش می برم.

+: شما بیاین یه گروه پیک راه بندازین. چند تا موتورسوار بذارین دم در، کارهای تو شهر رو انجام بدن.

_: خیلی بهش فکر کردم ولی این کاره نیستم. تو رو هم نمی دونم چی شد قبول کردم!

فرشته سر برداشت. نگاههایشان باهم تلاقی کرد. تبسمی کرد و گفت: پشیمون نمی شین.

بهراد سری تکان داد و گفت: امیدوارم.

کمی بعد از جا برخاست. کتش را برداشت. در حالی که می پوشید چند تا سفارش کرد و گفت که برای چند ساعتی بیرون می رود تا به کارهایش برسد. دم آخر ناگهان چیزی به خاطر آورد. کیف پولش را از جیب کتش در آورد و چند اسکناس شمرد.

فرشته زیر چشمی نگاهش کرد. کلافه بود که بهراد زودتر برود که بتواند با یک فنجان قهوه در دست ولو روی مبلهای نرم و راحت بیفتد و چشم به صفحه ی فبلت بدوزد.

بهراد پول را میز گذاشت و گفت: اینم حقوق این هفتت.

فرشته ابرویی بالا برد و پرسید: چی؟!

اما بهراد از در بیرون رفت. فرشته ناراحت از بهم ریختن عیشش از جا برخاست. پول را برداشت به دنبالش رفت و گفت: یه لحظه صبر کنین. چی گفتین؟ این حقوقیه که برای یه ماه طی کرده بودیم.

بهراد توی راه رو گرداند. متفکرانه نگاهش کرد و گفت: من فقط قیمت رو گفتم. برهه ی زمانی تعیین نکردم. درسته؟

فرشته نگاهی به اسکناسها انداخت و گفت: آره گفتین اینقدر ولی... به نظرم منظورتون ماه بود.

بهراد رو گرداند و در حالی که پایین می رفت، گفت: نه منظورم هفته بود.

فرشته با عصبانیت گفت: اگه به خاطر اون پالتوی لعنتیه...

بهراد در خروجی را باز کرد و گفت: به اون هیچ ربطی نداره. این برنامه ای بود که از قبل داشتم و فکر می کردم تو هم متوجه شدی و قبول کردی. حالا اگه ناراحتی مجبور نیستی بمونی.

بیرون رفت و در را پشت سرش بست. فرشته هم با قدمهای سنگین برگشت و خودش را روی مبل رها کرد. نگاهی به اسکناسها انداخت. باورش نمی شد. چرا بهراد این کار را کرده بود؟ واقعاً از اول نظرش همین بود؟! یکهو حقوق پیشنهادیش چهار برابر شده بود؟ همچین چیزی که امکان نداشت. داشت؟ حتماً بهراد از اول همین نظر را داشت.

کم کم لبخندی روی لبش نشست. بوسه ای بر اسکناسها زد و گفت: دمت گرم آقای جم!

با سرخوشی از جا برخاست و یک فنجان کافی میکس آماده کرد. دوباره خود را روی مبل رها کرد. آهنگ شادی گذاشت و مشغول خواندن سفارشها شد. تلفن زنگ زد. آهنگ را قطع کرد. جرعه ای نسکافه نوشید و جواب داد.

قهوه اش که تمام شد از جا برخاست. شیشه های دود گرفته را تمیز کرد. دور و بر را مرتب کرد. حتی کرکره ها را پایین آورد و توی روشویی شست! بین کارها مرتب تلفن و پیامها را جواب می داد.

داشت کرکره های تمیز را نصب می کرد که یک لانه ی پرنده پشت پنجره دید. از خوشی نزدیک بود جیغ بزند. اما به موقع جلوی خودش را گرفت تا پرنده های بیچاره را نترساند. پنجره را باز کرد و یک بیسکوییت را برایشان خرد کرد.

پنجره را بست و جیغ خوشی کشید. دوباره از صندلی بالا رفت و مشغول نصب کرکره ها شد.

بهراد از پشت سرش متعجب پرسید: اینجا چه خبره؟

فرشته که متوجه حضورش نشده بود، هول کرد و طبق معمول با کلی سر و صدا روی زمین افتاد. بهراد دستپاچه جلو آمد و پرسید: حالت خوبه؟

فرشته چشم بسته گفت: خیلی خوبم. برین بیرون من لباسم رو مرتب کنم و پاشم.

بهراد خنده اش را فرو خورد و از در بیرون رفت. زیر لب غرید: دختره ی دیوونه!

از توی راه پله بلند گفت: من یه سر میرم بالا.

فرشته به زحمت از جا برخاست. دستی پشت سرش کشید و نالید: به سلامت.

نگاهی به کاغذ و وسیله هایی که بر اثر سقوطش ریخته بودند انداخت و نچ نچ کنان گفت: ببین چه کردی دختر گل! یارو به دیوونگیت اعتقاد پیدا کرد! پوله رو از حلقومت نکشه بیرون خوبه.

لب مبل نشست. سرش گیج می رفت. دست دراز کرد. یک حبه قند از قندان برداشت و توی دهانش انداخت. در حالی که آن را می جوید خسارت وارده را برآورد کرد. خیلی نبود! فبلت را از روی زمین برداشت. خوشبختانه بهراد ندیده بود که افتاده است!

امتحانش کرد. هنوز سالم بود. آخرین پره ی کرکره پاره شده بود. با کمی زحمت بندش کرد. کاغذها و بقیه ی وسایل را هم مرتب کرد. یک استکان هم شکسته بود. داشت با جارو دستی جارو میزد که بهراد برگشت.

سر به زیر و خجالت زده گفت: یه استکان شکستم. پولشو از حقوقم کسر کنین.

بهراد پشت میز نشست و بی تفاوت گفت: قضا بلا بوده. این آقای فیروزکوهی زنگ نزد؟

+: نه...

_: این کاغذه من روش یه شماره تلفن نوشته بودم. کوش؟ ننداخته باشی بیرون!

فرشته در حالی که خرده شیشه ها را توی سطل خالی می کرد، زمزمه کرد: هیچی بیرون نریختم.

_: هان؟ آها دیدمش. چی گفتی؟

+: هیچی.


نظرات 12 + ارسال نظر
نینا شنبه 10 آبان‌ماه سال 1393 ساعت 11:50 ق.ظ

عههه ینی کی بودهههه:))))) منکه نمیشناسم:))))

هااان؟؟؟ نمی دونم!!! :))))

نرگس پنج‌شنبه 8 آبان‌ماه سال 1393 ساعت 12:05 ب.ظ

کتک کاری منظورم بود :))

آهااان: )))))

رها:) چهارشنبه 7 آبان‌ماه سال 1393 ساعت 09:28 ب.ظ

سلام بر بانوی نویسنده:) کار زیاد نمیذاره داستان بخونم!:|
ن اینو خوندم ن قسمت آخر آدمی و پری:|
امیدوارم خوب باشی:-*
تو این شبا منو دعا کنی ها زوره!:)))
همین دیگه!
فعلا... معلوم نی تا کی:) عین کلمه های ژاپنی شد سریع بخون:))))) دیوونه هم نیستم:-D

سلام بر رهای گل بلبل مشغووول!
موفق باشی :-*
چشم دعا می کنم: )))))

ترمه چهارشنبه 7 آبان‌ماه سال 1393 ساعت 03:52 ب.ظ

سلام شاذه خانم خوبین؟ خیلی داستانتون جالبه خیلی ممنووون
از داستان قبلی راستش یکم می ترسیدم خیلی جرات خوندنش رو نداشتم

سلام عزیز دلم ♥
خوبم شکر خدا. تو خوبی؟ ♥
خیلی ممنونم ♥
نگران نباش. من هر چقدر هم که تخیلی بنویسم آخرش اونقدرا ترسناک نمیشه :-)

زینب چهارشنبه 7 آبان‌ماه سال 1393 ساعت 03:20 ب.ظ http://khaterehaye20.blogsky.com/

ها ؟
ازش بدم نمیاد . ولی بزغاله س ! اصن هرچی می گذره بیشتر معتقد می شم مردا همگی از دم عین شتر می مونن !

البته بهراد اون قسمت بخاطر اینکه هی به فرشته زیرلبی حرف می زد حرصمو درآورده بود .
خوب فرشته طفلی گناه داره !

ای الهی سهیلا جونت بفهمه فرشته اینجاس باباتو دربیاره !

ولی اگه بفهمه فرشته شوته بیرون . پس بهتره نفهمه !!

آقا چقدر به فرشته پول داد ؟ من کنجکاو شدم . دلم خواست برم سرکار !!

:)))) بالاخره شتر یا بزغاله؟ :)))) بیچاره مردها! من که به شخصه نه فمینیستم نه مرد پسند. معتقدم آدم خوب خوبه. چه زن باشه چه مرد...

:)) آره اون قسمت یه کم حرص درآر بود ولی خوب میشه کم کم: ))

طفلی فرشته نونشو آجر نکن :-D

والا منم نفهمیدم. هرچی از رو دستشون سر کشیدم بالاخره ندیدم چند تا اسکناس شد :-D

گلی چهارشنبه 7 آبان‌ماه سال 1393 ساعت 02:39 ب.ظ

شاذه جون، به شما افتخار می کنم :)) چه سرعتی! ماشاءالله :* همین روند رو ادامه بدین لطفاً !

روال داستان رو دوست دارم!
با تشکر از شما :*

متشکرات: )) مرسی گلم :-*

خوشحالم که دوست داری :-*
خواهش دارم :-*

sokout چهارشنبه 7 آبان‌ماه سال 1393 ساعت 10:44 ق.ظ

سلام شاذه جون
عالی بود
خدا دلت رو شاد کنه که حال ما رو خوب می کنی

سلام سکوت مهربونم
از این همه لطف و محبتت متشکرم ♥

دختری بنام اُمید! چهارشنبه 7 آبان‌ماه سال 1393 ساعت 09:45 ق.ظ http://123zendegi.persianblog.ir

سلام عزیزم خوبی؟
عاشقتمممممممممممم شاذه جونم :*
سر صبحی حسابی سرحالمون کردی با این فرشته نازنین و دوست داشتنی و سرخوش
عالی بود

سلام امید گلم
خوبم. تو خوبی؟
من هنوز شرمندتم. هی به آقای شوهر میگم بابا بیا این برنامه رو برای من بخر مال امیدجونمه! اونم میگه باشه باشه ولی فرصت نمی کنه. خودمم حساب بانکی ندارم :-(
مرسی عزیزم. منم دوستت دارممممم ♥
خوشحالم که لذت می بری ♥

نینا چهارشنبه 7 آبان‌ماه سال 1393 ساعت 09:31 ق.ظ

سلوووووم
بههههههه میدونین من چقدر منتظر این صدای هولناک افتادنش بودم ؟:)))))))) خیلییییی چسبییییید دست شما درد نکنه :))))

ینی چی شما برین بیرون جدا دیونه رو لایقش بود :)))))

من مثلا الان ادرم خیلی زحمت میکشم و تمیز کاری میکنم ملومه ایا؟:دی

علیک سلووووم
تو آشناهای شما یکی بود که دم به ساعت با صدای مهیب میفتاد زمین: )) یاد اون افتادم ;-)

اولا که مانتو تا کمرش رفته بود بالا، شال در حال سقوط، بدتر از همه این که فبلت جان را انداخته بود و می خواست قبل از این که بهراد بفهمه سلامتش رو بررسی کنه :-D

مشخصه. خسته نباشی: ))))

رها چهارشنبه 7 آبان‌ماه سال 1393 ساعت 08:32 ق.ظ http://2bareeshgh.blogfa.com

سلام
صبح عالی متعالی!
شماره آقا بهراد رو می خواستم لطفا ! یه گلدون شکسته سفالی ساده بزرگ می خوام . خمره ایی باشه لطفا! برای دکور باغچه ام :ی
راستی فرشته چرا همچین کرد وقتی افتاد بهراد رو فرستاد؟ از نظر رعایت محرم و نامحرم و این حرفا بود یا خجالت کشید آیا؟!

سلام
روزتان به خیر و خوشی
بذار الان پیداش می کنم. رو یه کاغذ نوشته بودم نمی دونم کجا گذاشتم :-D
خمره شکسته! عالی بود : ))))))
هم محرم نامحرمی، هم یه کم خجالت کشیده بود، به علاوه می خواست خسارات وارده رو هم برآورد کنه ;-)

نرگس چهارشنبه 7 آبان‌ماه سال 1393 ساعت 08:04 ق.ظ

آخ جون کم کم دارن عاشق میشن!
این دختره ی پفیوز، سهیلا رو هم بیارینش تو داستان یه ادبیش بکنین
من همش رفتم تو کار کت کاری!!! :))))

آخ جون: )))
سهیلا بیچاره طوریش نیست طفلکی: )))
کت کاری چیه؟ لهجه بوشهری نوفهمم :-D

ارکیده صورتی چهارشنبه 7 آبان‌ماه سال 1393 ساعت 02:49 ق.ظ

عجب شگفتانه ای شاذه جونم!!!
اصلا منتظرش نبودم! کلی ذوق کردم...
شاذه جون زودتر یار فرشته رو معرفیش کن دیگه!! دلمون آب شد...عادت نداریم انقدر طولانی منتظر بمونیم!
شخصیت فرشته رو خیلی دوست دارم
اگه بهرادخان نامزد نداشت و عاشق نبود...میشد گفت که پسر خیلی خوبیه و میتونه گزینه مناسبی باشه ! اما حیف و صد افسوس...آه
سلامتی و شادی شما آرزوی ماست.

ای جانم! زنده باشی ♥
خوشحالم لذت بردی ♥
والا من همچنان همون بهراد مد نظرمه. ولی از الهام بانو بعید نیست که یهو یکی دیگه رو وارد کنه ;-)
مرسی! خوشحالم خوشت میاد.
نگران نامزدش نباش. اون با من :-D
به همچنین دوست من ♥

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد